... فکر می کردم چهل سالگی یعنی  نقطه عطفی٬ در زندگی هر زن.  فکر می کردم دیگر عاشق نخواهم شد و توانایی هر تلاطمی را در روزمرگی هام خواهم داشت. فکر می کردم دیگر از روی دل بستگی با آدمها معاشرت میکنم نه از سر وابستگی. فکر می کردم در پاییز دیگر دلم نمی گیرد و فغان کودکان دیگر آزارم نخواهد داد. فکر می کردم سخت تر گریه و دیرتر به خنده ام می افتم٬ تا همه مرا زنی کامل ببینند.  فکر می کرد م دیگر از سر شوق با دیدن ماه فریاد نخواهم زد که چه زیباست امشب!!  فکر می کردم دیگر هیچ نوشیدنی ای را هورت نخواهم کشید و هوس سرسره بازی روی برفها از سرم خواهد افتاد. فکر می کردم در هوای بارانی چتر را فراموش نخواهم کرد.  فکر می کردم دیگر در هیچ بازی ای زخمی نخواهم شد.  فکر می کردم دیگر هیچ سردی کلامی مرا نمی لرزاند. فکر می کردم دیگر هیچ قاصدکی را فوت نخواهم کرد .فکر می کردم .....!!!؟؟؟؟  اما فقط فکر می کردم.