کوچ نشین

نوشته هایی از درون سیاه چادر

کوچ نشین

نوشته هایی از درون سیاه چادر

گفتم...

گفتم مرا بخوان ! گفت: صفحاتت بلند است. 

...کو تاه شدم..

اکنون فقط چند حرفم

 ...

می گوید:

خیلی کوتاهی! ارزش خواندن نداری!!!

نظرات 12 + ارسال نظر
میلاد یکشنبه 14 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 07:04 ب.ظ http://kochedeltangi.blogsky.com/

سلام
خسته نباشی
خیلی زیبا مینویسی.
-------------------------------------------------------

دگر گوشی به آغوش درم نیست صدای آشنای باورم نیست

بغیر از لاشه ی پوشیده دل درین خانه کسی هم بسترم نیست

-----------------------------
موفق باشید.

ممنون دوست عزیز

سهیل شانه ساز یکشنبه 14 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 07:22 ب.ظ

1-زیبا بود مثل همیشه. اما گمان کنم زیاد لیلی با لالاش گذاشتی.من بودم صفحه را بلندترش هم میکردم.
2-یه لحظه اولش یاد جبرئیل افتادم.
3-تشریف بیارید چلگوجه آپ شده. البته 3/1 تکراریه.
موفق باشید

گاهی اوقات خودمم همینطور فکر می کنم

تو یکشنبه 14 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 10:04 ب.ظ http://www.chasbandegihaye-roohe-ma.blogsky.com

بهتره کلا دفترت رو ببندی...

من نا امید نمی شم...

هارمونی یکشنبه 14 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 11:12 ب.ظ http://haarmooni.persianblog.ir

ناراحت نشیدا اما فکر کنم سواد نداشته!

جواد دوشنبه 15 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 08:42 ب.ظ http://www.2ghatrebaran.blogfa.com

گاهی اوقات حتی اگر یک حرف هم باشیم،خوانده نمیشویم.

من سه‌شنبه 16 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 10:09 ق.ظ http://chasbandegihaye-roohe-ma.blogsky.com

او میخواهد تو تمام شوی بعد شاید تورا بخواند

سجاد صاحبان زند سه‌شنبه 16 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 11:15 ق.ظ http://abrak2.blogspot.com

این چند کلمه به اندازه همون کتاب حرف داره خوب....

ممنون که سر زدید بسیار بسیار سپاسگزارم

نیلو بیگی سه‌شنبه 16 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 11:54 ق.ظ http://gorgon.blogfa.com

ممممممممممممممرسی گلم!
فدای نوشتنت!!!خیلی ناز بود!آره کوتاهم که می شی بهونه می آره!

میلاد سلیمانیان سه‌شنبه 16 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 08:23 ب.ظ

زیبا بود.زیبا.

فایقه چهارشنبه 17 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 07:36 ب.ظ

باااابا ویلیش کن. نخود که نخوند تو که چیزیت نشد ماحشالاح خوودیش عموش میمیره. والااا

یه غریبه جمعه 19 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 12:49 ق.ظ http://www.tafarda.info/

و شاید او هم روزی مانند دکتر شریعتی از اعماق وجود فریاد برآورد که:
وقتی که بود نمی دیدم،
وقتی می خواند نمی شنیدم،
وقتی دیدم که نبود،
وقتی شنیدم که نخواند . . .

میترا یکشنبه 21 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 05:50 ب.ظ

کوتاه شدم... وگفت چه کوتاه و بیهوده ای...
خوانده شدن نمی خواهم...بلندایم را به من پس بده...........

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد